یادداشت مجتبی شاهسون

        کتاب کالیبان و ساحره ، توسط سیلیویا فدریچی، فمنیست نوشته شده است. عنوان کامل کتاب کالیبان و ساحره: زنان، بدن و انباشت بدوی است. با توجه به عنوان کتاب می‌توانید حدس بزنید کتاب در چه موردی است.
سیلویا فدریچی، سخن خود را با نقدی بر نظریات مارکس آغاز می‌کند. او با اینکه خود پیرو نظریه مارکس است اما مارکس را بخاطر عدم توجه به جنسیت مورد سرزنش قرار می‌دهد. درنتیجه فدریچی در تلاش است تا در این کتاب نگاهی به شکل گیری و آغاز سرمایه داری بیاندازد درحالی که مسئله زنان و بخصوص بدن در آن پررنگ است. انباشت بدوی نیز اشاره به فرایند انباشتی دارد که تحقق سرمایه داری را رقم زد.
فدریچی سخن خود را به شکلی تاریخی و متکی بر منابع رسمی تاریخ سده میانه در اروپا آغاز می‌کند. به نظر می‌رسد فدریچی شدیدا بر این عقیده است که مسئله زنان باید از نقطه نظری تاریخی مورد بررسی قرار گیرد. به همین دلیل، کتاب با بررسی عمیق موقعیت زن و نگاه به بدن زنانه از سده‌های میانه آغاز می‌شود. او به اعمال کنترل همیشگی بر بدن زنان می‌پردازد که آن را در بطن منابع کلیسا یا قانون‌گذاری‌ها و امثالهم می‌یابد. عقیده فدریچی برآن است که این کنترل هیچ گاه از بین نرفته، تنها شکل آن در دوران های مختلف تغییر کرده است. از این رو است که او بر مطالعه دقیق تاریخ تاکید دارد.
اوج رخداد اعمال کنترل بر زنان و بدن زنانه، در پدیده ساحره کشی دیده می‌شود. پدیده‌ای که بخشی از تاریخ اروپا را شکل می‌دهد و در آن زنانی که به هرشکل متهم به جادوگری میشدند به مجازات مرگ و سوزانده شدن می‌رسیدند. فدریچی این فرضیه را مطرح می‌کند که زنان ساحره، درواقع زنان مستقلی بودند که حاضر به ازدواج یا فرزندآوری نمی‌شدند و از این حیث از سلطه قانون‌های مردانه بر زندگی و بدنشان جلوگیری می‌کردند، از این روست که این زنان متهم به جادوگری شده و مجازات می‌شدند. مسئله اساسی فدریچی در ارتباط با این رخداد که او را به نوشتن این کتاب رسانده است، ریشه‌های سرمایه‌داری است که فدریچی تماما در واقعه ساحره کشی پیگیری می‌کند. بنظر فدریچی اولین ریشه‌های سرمایه‌داری را می‌توان در ساحره کشی پیدا کرد و این کتاب نیز برای اثبات این امر نگارش شده است.