یادداشت محمدامین رنجبری

                
پلنگ زخمی یا زخم پلنگی!
چه فرقی میکند؟
 کلا اولین ها جذاب هستند. نیاز نیست جاهای دورْ دور سیر کنید، مثلا همین کتاب «پلنگ زخمی»؛ اولین نوشته از تقی شجاعی!
اولین کتاب داستانی مخصوص نوجوان و جوان در خصوص موضوع «استمنا» و به قول کوچه بازاری ها «خود ارضایی» و از نگاه معلم دینی ها؛ «با خود به رضایت کامل رسیدن».
تقی شجاعی در این کتاب از خطوط قرمز خودساخته در ذهن عموم مردم عدول کرده و به بحثی پرداخته که نوجوانان بعد از بابا شدن تازه با ناهنجار بودن و حرام بودن این فعل آشنا می شوند.
شجاعی با قلمی روان و عامه پسند به دور از «اروتیک» کردن فضای نوشته، از ذهن یک دانش آموزِ «پسرِ» کلاس نهمی جهانی رو به نگارش در آورده که در عنفوان جوانی رنگ و بویی دیگر به خود میگیرد.
تا جاییکه از تیررس نگاهِ عرفان پلنگ دختر عمو و دختر خاله هم در امان نیستند. و‌ چون عمل کاشت از طریق نگاه، داشت از طریق پردازش ذهنی شکل گرفته و فرصت به مرحله برداشت نرسیده، امثال عرفان ها دست به دامن آن عمل ناشایست می شوند.
از سمتی دیگر در این کتاب با شیوه های تربیتی و‌ کار فرهنگی نیز روبرو میشویم. این نشان دهنده‌ی آن میباشد که نویسنده از این فضا به دور نبوده است.
در جای دیگری با طرز فکری مقابل «آخوند»ها مواجه میشویم. آنجاییکه پدر عرفان [پلنگ] دشمن سرسخت آخونداست. اما شجاعی نشان میدهد که پدر عرفان ها خسته از آخوندهای آخوندنما هستند.
این کتاب تنها مخصوص پسرهاست. چراکه فضای نوشته حول محور یک پسر بچه تازه به دورانِ بلوغ رسیده میچرخد. پس نمیتوان توقع داشت که دخترها با خواندن این کتاب نتیجه مطلوبی رو کسب کنند. چه بسا شاید که نویسنده در ذهن اصلا چنین مسئله را ندیده باشد، اما لاجرم ماحصل این کتاب همین است.
 با اینکه این اثر اولین نوشته شجاعی می‌باشد، اما با هنرمندی تمام این کتاب را به رشته تحریر در آورده. تا جاییکه میتوان با خیال راحت آن را به نوجوانان معرفی نمود.