یادداشت علویه

                آقای شجاعی 
بچه ی شما را دیدیم
آن هم نه بر حسب اتفاق
که به تمنای دل و دیده
و الساعه برای این طفل
گریز پا و عجولِ شما
چهار قُل خوانده شد
ناگفته نماند که این طفلِ
بزرگ منش از سر محبت،
به انتظارِ به خواب رفته ی
ما سیلی محکمی زد و 
دیدگان ما را تَر ساخت
، گلوی ما را به چنگ بغض فشرد
و ما را به تأمل در رابطه با
مفهومِ غریب انتظار مجبور ساخت!
باشد که از یاوران حقیقیِ حضرت
باشیم:)❤🌱