یادداشت نوید نظری

        واقعا برام حل نشدنی و جای شگفتی است چطور کسی سعی میکند همه پیوندهایی را که یک سرزمین نه تنها در دوره اسلامی بلکه در تمام حیات خودش با ریشه‌هاش داشته را قطع کند! و بعد به عنوان پدر آن ملت و سرزمین شناخته شود.
سال‌های بعد از جنگ استقلال در ترکیه خیلی از چیزهایی که آرزو و اصول آتاتورک بود از جمله حذف هرگونه ارتباط به تمدن و عقبه عثمانی گری، تغییر کرد اما هنوز خودشان را فرزندان آتاتورک می‌دانند...
کتاب مشحون است از ابراز ارادت‌های نویسنده به آتاتورک و تلاش برای توجیه کارهای غلط او