فرایند مدرنیزاسیون در ترکیه، از زمان شروع اصلاحات بنیادین در دربار عثمانی (قرن نوزدهم) تا کنون در دوره اقتدار حزب عدالت و توسعه، صرفا از طریق ارزیابی سیر تحول بسترهای سیاسی و اجتماعی و فرهنگی آن کشور قابل فهم خواهد بود.ویژگی برجسته پژوهش تاریخی کمال هاشم کارپات، روایتگر رخدادها و تحولات مهم این دوره و اندیشمند برجسته علوم اجتماعی و سیاست، بذل توجه او به جایگاه دین در تکوین هویت و جامعه مدرن ترکی و ارزیابی تصمیمات و اقدامات پایه گذار افکار مترقی در حکومت عثمانی است؛ امری که در تاریخ نگاری ها و پژوهش های اندیشمندان نوین ترکیه چندان واکاوی نشده است. به عقیده کارپات، اکثر مردم ترکیه میانه رو و واجد اندیشه های مترقی و دموکراتیک هستند و صرف نظر از میزان تقید ظاهری به مناسک دین مسلمان اند؛ به تعبیر دیگر در ترکیه مفاهیمی مثل مدرنیسم، دموکراسی و اسلام در تقابل با یکدیگر قرار ندارند، بلکه مکمل یکدیگرند.