یادداشت زهرا دشتی

                اگرچه قالبهای سنتی شعر را بیشتر می پسندم ولی کتابهای عبدالملکیان را بین شاعران معاصرتر (نه مثل نیما و اینها! اینا دیگه برای امثال من از معاصری در اومدن تا حدی! منظورم بیشتر شاعرهایی هست که زمان زنده بودنشون بودم!!!) که خارج از قالبهای سنتی شعر می سرایند ، بیشتر به جهت موضوعات خاص و نگاه خاص اش می پسندم.
البته اینم رو هم بگم که من شخصا کتاب پذیرفتن رو بیش از حفره ها پسندیدم. هم موضوعاتش به نظرم بدیع تر بود ، هم نگاه و بیان و زبانش!