یادداشت مجید اسطیری

        حبس در بند عمومی در برابر یکنواختی سلول انفرادی، بهشت است. سالها قبل در بند عمومی قصر یکی از زندانیان مذهبی به من گفت که امام موسی کاظم، به قولی هفت سال، و به قولی سیزده سال، در يك زندان انفرادی در بند بوده. بهش گفتم: حقش بود امام شود. گفت: چطور؟ گفتم: هفت سال یا سیزده سال در زندان انفرادی بودن، مثل عبور کردن از دوزخ است، پس از آن يك نفر مستحق بهشت است. مستحق امامت است. مستحق این است که رهبر باشد. مستحق این است که بزرگترین شاعر عالم خوانده‌شود. مستحق این است که هر چه می‌گوید به ورق زر، به قلم زر، نوشته شود، واسمش در همه لغت‌نامه ها و دائرۃ‌المعارفها و منابع و مراجع گنجانده شود...