نسخه ای از سینوهه داشتم سالها قبل. دوتا کتاب قطور بود که چند بار در نوجوانی خوندم و لذت بردم.
تاثیر زیادی روی من داشت و هنوز به خدای آمون و خدای آتون و خدای کرت که یک مار بود و دخترهای جوان را براش می فرستادن تا مثلا به بهشت برن فکر می کنم.
نیل بزرگ و جام های شراب، میخانه ها، مومیایی کردن ها و ارتش هورم هب تا آخر توی ذهن مخاطب می مونه
بعدها فهمیدم ذبیح الله منصوری کتاب را چند برابر کرده توی ترجمه، طوری که اصلا میکا والتری روحش ازین تغییرات خبر  نداشته.