🖊"زندگی در پیش رو" ما را با محمد، با نام مستعار "مومو"  آشنا می‌کند، کودکی مسلمان اهل الجزایر که در یک محله شهری فرسوده زندگی می‌کند که تعداد بالایی از مهاجران در آن وجود دارند: مسلمانان آفریقای شمالی، آفریقایی‌های سیاه پوست از هر ملیت، اروپایی های شرقی و یهودی ها و ... آنها یکدیگر را می شناسند و به هم احترام می گذارند و زندگی روزمره خود را مانند هرکسی سپری می‌کنند. مومو با مادام رزا، یک فاحشه بازنشسته یهودی-لهستانی که در جنگ جهانی دوم توسط آلمانی ها در اردوگاه کار اجباری زندانی بود، زندگی می کند. رزا خانم به مدت طولانی از پسران روسپی‌های دیگر مراقبت می‌کند که به دلیل شغل‌شان نمی‌توانند به درستی از فرزندان خود مراقبت کنند و مومو نیز ازاین دسته بچه هاست که اولین بار رزا خانم در سه سالگی مومو را ملاقات کرد و ...

🖊" زندگی در پیش رو"  چندین موضوع را به طور هم زمان بررسی می‌کند که مهمترین آنها علاقه و محبت بین پسر جوان، مومو و مراقب پیرش رزا خانم است، که دوتا از به یاد ماندنی ترین شخصیتهایی  هستند که در یک اثر میتوان خلق کرد، شرایط بد این دو را در کنار هم قرار میدهد اما تصمیم می‌گیرند در کنار هم در مقابل سختی ها استقامت کنند تا به بقای هم کمک کنند. 

🖊در این رمان، گاری دیدگاهی دقیق از یک کودک در مورد غم و اندوه، پیری و بی‌عدالتی اجتماعی ارائه می‌دهد. 
و با وجود تمام تلاش‌های مومو برای فلسفی نشان دادن قضایا، خواننده همچنان خشم و درد پسر جوان را احساس می‌کند که می‌تواند نابرابری را تشخیص دهد، اما نمی‌تواند بفهمد که چگونه یا چرا وجود دارند.

🖊مومو به طرز جذابی هنجارهای اجتماعی را دوباره ارزیابی می کند او زشت ها را زیبا، نامطلوب ها را دوست داشتنی، و خلاف را توجیه پذیر می بیند... 

🖊در این رمان رومن گری یک کلمه اضافه ندارد  و تعداد زیادی از افکار و مشاهدات را در تعداد نسبتاً کمی از صفحات جمع می کند. طرح داستان، هر چند در پایان کمی ترسناک است ولی کاملاً منطقی و بها جاست. شخصیت‌ها باورپذیر هستند و دیالوگ‌ها متناسب با آن‌ها و محیط است.

🖊" زندگی در پیش رو" یک رنگ سیاسی نیز دارد ، زیرا این کتاب برخی از موضوعات  چالش برانگیز در مورد قوانین و رفتار با مهاجران و سالمندان، و اتانازی و...  ارائه می‌کند. اما بالاتر از همه داستان تلاش می کند به سوالی که به طور مداوم توسط مومو جوان پرسیده میشود پاسخ دهد: "آیا کسی می تواند بدون عشق زندگی کند؟"

✅این رمان جایزه ادبی برتر فرانسه؛ جایزه گنکور را برای گاری به ارمغان آورد و با اقتباس از آن  فیلمی با بازی سیمون سینیوره در سال 1977 با نام خانم رزا ساخته شده است. 

مرداد ۱۴٠۲