یادداشت امین پازوکی

                کتاب «نامه‌های خط خطی» کتابی است بسیار عالی در زمینه ارتباط با خدا.
این کتاب نامه‌های یک نوجوان است که برای خدا می‌نویسد. نامه‌هایی که در طول یک سال و به صورت هفتگی نوشته شده است.
این نامه‌ها به موارد مربوط به خداوند می‌پردازند. مواردی مانند:‌ دوستی با خدا، صحبت با خدا، دیدن خدا، دعا، عبادت، تشکر از خدا و ... .
پس از آمدن هر نامه یک صفحه خالی می‌بینیم که نویسنده با پرسیدن چند پرسش در رابطه با موضوع آن نامه، از خواننده می‌خواهد که در مورد آن مطالبی بنویسد. در واقع نویسنده خواسته است که خوانندگان را به اندیشه و فکر متعالی وا دارد. ابتدا در مورد یک موضوع اشارات کوچکی در قالب نامه دارد و سپس پرسش‌هایی می‌آورد که خواننده با توجه به نامه و پاسخ به پرسش‌ها به معرفت مطلوب موضوع دست یابد.
به عنوان مثال در مورد مستجاب نشدن دعای انسان‌ها، اگر خواننده نامه را بخواند و به پرسش‌ها جواب منطقی بدهد به این نتیجه خواهد رسید که همه‌ی دعاهای ما ممکن است به سود ما نباشند. ممکن است یک خواسته ما بر ضرر ما باشد با اینکه ظاهر آن اینگونه نیست. ولی این دلیل بر آن نیست که انسان دست از دعا بردارد.
اینگونه رسیدن به خداوند و رسیدن به پرسش‌ها برای یک نوجوان حائز اهمیت است. مطمئناً اگر نوجوانی این‌گونه پی ببرد که عبادت چیست و چرا باید خدا را عبادت کرد، اهمیت آن را درک می‌کند و بیشتر تن به عبادت می‌دهد تا اینکه پدر و مادر او به زور و اجبار وی را به این کار وادار کنند.
این کتاب مخصوص گروه سنی نوجوان نوشته شده است و این گروه بیشترین بهره را می‌توانند ببرند و مسیر زندگی خود را انتخاب کنند؛ ولی خواندن این کتاب برای دیگران هم خالی از لطف نیست و همه می‌توانند از موارد آن استفاده کنند.

امین پازوکی
        
(0/1000)

نظرات

ممنون از یادداشت خوب‌تون. در راستای بند آخر یادداشت:
اتفاقا من نخستین بار که با این کتاب مواجه شدم و کم‌سن‌وسال‌‌تر (اواخر ابتدایی گمانم) بودم، خیلی ازش خوشم نیومد. احتمالا حس می‌کردم که داره به‌م القا/تحمیل می‌شه که چی بگم. ولی چند سال بعد که دوباره به سراغش اومدم، دیدم که چه کتاب خوبیه! این، مال وقتی بود که پذیرفته‌بودم دعاکردن و ارتباط با خدا هم منطق خاص خودش ر داره و دنبال اون منطق می‌گشتم. شاید تا پیش از این پذیرش و طلب، نوجوان خیلی هم ازین کتاب خوشش نیاد به‌خاطر همون حس تحمیل...