یادداشت فاطمه افضلی

                آنقدر جا‌ی‌جای کتاب بغض کردم و اشک ریختم و احساس غرور کردم که حسابش از دستم رفت. من بینهایت آموختم از دکتر بهاروند، از مرحوم دکتر کاظمی آشتیانی، از مرحوم دکتر پروانه فرزانه. از پدر و مادر دکتر بهاروند حتی، از سبک زندگی و تربیت فرزندشان.
من بینهایت سرم را بالا گرفتم بابت ایرانی یودنم، بابت چنین نخبگان بی‌ادعایی که خط مقدم جنگ علم و تحریم‌اند.
خواندن این کتاب را به تمام کسانی که خود را ایرانی میدانند، به ویژه اگر مخالف جمهوری اسلامی‌اند توصیه میکنم