یادداشت فاطمه صابری فر
1402/04/06
4.3
100
صدوهشت صفحه اول را نباید بخوانید، باید گریه کنید. بعد اشک های شما قطره قطره جوانه اُمید میشوند و شوری توی دلتان می افتد که همه مسافر هایی که از کنارشان رد شدیم لحظه ای در دلمان گذشته "چه خوب جای تو نیستم" چه رنجی بر دوش میکشند و چقدر به نگاهِ یاری‌گرِ ما نیاز دارد.
شاید باید دیدن لژیون های کنگره شصت را به لیست آرزوهایم اضافه کنم!
5
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.