یادداشت

        بسم الله. 

پیش از هر چیز:
واقعاً نمی‌فهمم که چرا کانون پرورش فکری در صفحه‌ی نخست این کتاب نوشته: "گروه سنی کودک +۱۱" (بگذریم که بخش بزرگی از سن‌گذاری‌هایش را نمی‌فهمم!)
به‌نظرم این کتاب محدودیت سنی ندارد. بخشی از نکات طنزآلودش را احتمالا کودک زیر ۱۱ سال چندان متوجه نمی‌شود، اما نکته‌ی منع‌کننده‌ای هم وجود ندارد. 

شامل ۲۴ ماجرا/روایت (حکایت؟!) است که یک‌دست نیستند. برخی‌شان بسیار خنده‌دار و برخی‌شان بسیار آموزشی‌اند.
من ماجراها را در پنج دسته جا داده‌ام که دو دسته را دسته‌های موفق می‌دانم، دسته‌ی "بامزه و خنده‌دار" و دسته‌ی "بینابین نصیحت و خنده". شانزده ماجرا /روایت در این دو دسته قرار گرفته‌اند. این یعنی ۲/۳ (دو سومِ) کتاب، موفق است. (و امتیازش می‌شود سه و یک‌سوم ستاره! نه سه ستاره.)
می‌دانیم که این مرزگذاری نسبی است و به این معنی نیست که مثلا ماجراهای دسته‌ی بامزه و خنده‌دار از هرگونه آموزش غیرمستقیمی بی‌بهره‌اند. نه! صرفا "خنده‌دار"بودن‌شان می‌چربد. و قس علی هذا.
این‌ها را در دسته‌ی بامزه و خنده‌دار گذاشته‌ام:
در تاریکی
بیمار
کلاه تنگ و احترام زیادی
بچه‌ی تنبل
به دنبال گم‌شده
تاب
دارکوب
دعای قبل از خواب کودک خودخواه
آقای باکلاه و آقای بی‌کلاه
اتاق به هم ریخته
دوستی

و در دسته‌ی بینابین نصیحت و خنده:
چه‌قدر؟ چند؟
اگر دنیا دیوانه بود
تیر
پسر کوچولو و پیرمرد کوچولو
غریبه‌ی بی‌چاره


شما با این کتاب چه‌گونه برخوردی داشته‌اید؟