یادداشت سوده عابدی

                به عنواپ اولین کتاب نویسنده بسیار جذاب و قوی هست.
البته من این کتاب رو بعد از کشف امیرخانی در کتاب من او ، خواندم و قلمش برام راحت‌تر بود و خبری از خط الرسم مخصوص نویسنده نبود، یا کمرنگ بود.
کتابی هست که بعد از سال‌ها هنوز بعضی صحنه‌هاش مثل ماهی شدن ارمیا در سیل جمعیت، برایم تازه است و به آن‌ها فکر می‌کنم.

        
(0/1000)

نظرات

ارمیا رو باید قبل از بی‌وتن می‌خوندید.
اول من او رو خوندم بعد ارمیا. اون زمان هنوز بی وتن چاپ نشده بود