استفاده درست از وادی زمان توسط «هارلن کوبن» را می‌توان مهمترین عنوانی قلمداد کرد که درام را با افت و خیزهای مناسب تا پایان هدایت می‌کند. 
حال در این راستا کنش و واکنش‌های مختلفی که از سوی شخصیت‌ها به وجود می‌آید خود نیز کارکردی محرز در پرورش تعلیق‌ها و البته رسیدن به نقطه عطف قابل دفاع از سوی نویسنده است.
شاید بتوان گفت در آثار جنایی روانشناختی دارا بودن اتفاق‌های متعدد، تعلیق و نقطه عطف یه ضلعی هستند که مخاطبان این ژانر را بیش از هر عنوان دیگری مشتاق و ترغیب برای ادامه دادن می‌کند.