یادداشت سید حسین مرکبی

        کتاب حکیمانه، زیبا و خوبی بود در سبک رئالیسم جادویی. با رئالیسم جادویی مهمل مارکز خیلی تفاوت می‌کرد. کتابی است که می‌شود باز خواندش. نویسنده‌ی آن منکوب زمانه شده و تنها حسرت‌هایش را در غالب این داستان واگویه می‌کند. گویی زمانه و جنگ و قدرت‌طلبی و فقر و… ماجرایی لامحیص و مکرر است که هر معترضی را به دریایی بی‌پایان یا بیابانی بی‌نهایت تبعید می‌کند.