کتاب خیلی جذابی نبود.
صحرایی تلاش داشت تا با تعدادی داستان کوتاه که به نظر می رسد همگی از خاطرات اصلی الهام گرفته شده اند، یک مجموعه داستان بوجود بیاورد که رمان هم باشد.

در حقیقت او تلاش کرده هر داستان کوتاه یک قطعه‌ از پازل باشد که قرار گرفتن همه آنها کنار هم یک رمان را شکل بدهد. قطلا این ایده جذاب است اما موفقیت در آن به عوامل زیادی بستگی دارد که به نظر نمی رسد صحرایی حداقل در این کتاب از پس آن بر آمده باشد.

یکی دوتا از داستان های کوتاه خیلی خوب هستند اما بقیه داستان ها متوسط و گاها ضعیف هستند.