یادداشت فاطمه نباتیان

        کافه خیابان گوته به خواننده مجال کشف و تفکر میده. اونقدر که گاهی حس می‌کنی خود نویسنده هم نمی‌دونه این سرنخ‌ها چه ربطی به هم دارن ولی در نهایت از منطق همه ارتباط‌ها راضی میشی. به نظرم فقط پایان‌بندی کمی عجول بود و جای بسط بیشتری داشت.
کلا جدیدا فکر می‌کنم از پایان‌بندی‌ها ناامید مبشم. انگار یه توقع دیگه دارم کلا!