یادداشت مانا
من همیشه دنبال کسی بودم که زیر آخرین درخت انار دنیا، باهاش پیمان ببندم. پیمان ماندن. همراهی و هم مسیری. ولی خب نشد. نبود. نخواست. حالا فهمیدم که باید تنها زیر آخرین انار دنیا بایستم و با خودم پیمان ببندم که این راه رو تا آخر برم، نترسم و چیزی که صدام می کنه رو دریابم. تنها
6
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.