یادداشت رعنا حشمتی

        سایه سنگین خانم الف از بهترین کتاب‌هایی بود که به تازگی خوندم. لطیف، آهسته و غمگین.
نکته‌هایی ریز از روابط آدم‌ها با هم، از زندگی و مرگ.
موشکافانه زندگی یک خانواده سه نفره رو روایت می‌کنه. خانواده‌ای که ستونش خانم بابته، خدمتکارشون. کسی که ازشون مراقبت می‌کنه، در کارهای خونه کمکشون می‌کنه، و چشمیه که زندگیشون رو سر پا نگه می‌داره. همونطور که خود راوی (که اسمش رو نمی‌دونیم) می‌گه: «هر عشقی، در درازمدت، نیازمند کسی است که ببیندش و تصدیقش کند و بر آن صحه بگذارد، اگر نه ممکن است اصلا عشق نباشد. بدون نگاه او ما در خطر بودیم.» 
‌
در قلبم جای گرفت.