یادداشت آزاده رمضان نژاد

        اول اینکه نویسنده کتاب به رحمت خدا رفته اند.خدایش بیامرزد.
ابتدا فکر میکنی کتابی به سبک سفرهای آقای ضابطیان هست اما فقط نشر و طرح و جلد کتاب و جایگذاری تصاویر به اونشکل هست اما محتوا یعنی مقصد سفر  و به تبع اون شیوه نگارش و دید نویسنده کاملا متفاوت از سفرنامه های آقای ضابطیانه.
گرچه گاها اعداد و اسامی خیلی خسته کننده می شود اما اقتضای مکان سفر این رو می طلبیده و بنظرم نویسنده تلاش خودشو کرده تا روایت دقیقی داشته باشه.