یک کتاب کم قطر و روان که جذابیتش باعث میشه همشو یکجا بخونی... سرگذشت شنیدنیه مسلمان شدن ِزن  ِمسلمانی شناسنامه ای در قلب آمریکا.
        

                شاید چون کتاب آخر نویسنده عزیز بوده اونجور که ازشون انتظار میرفته نشده... سوژه ی خوب کتاب پرداخت بیشتری میخواسته... جزئیات وقایع تاریخی کمی داره... 
        

                از اونجایی که من قلم خانم حدادی رو با اون طنزهای به جاشون بسیار دوست دارم ،به شدت برای علاقمندان به سفرنامه و سرزمین شامات توصیه میکنم.
فصل های آخر که خانم حدادی در کنار طنزهای کلامی زیباشون گریزهای کوتاه به وقایع عاشورایی این سرزمین میزنن روضه هایی هست بسیار خوندنی....
        

                نمیدونم چقدر سندیت داره  داستان شخص شاخه نبات در این کتاب ،اما با توجه به متن مقدمه و اینکه بیشتر جنبه رمان و داستانی بودن مدنظر بوده،خوندنش خالی از لطف نبود.وقایع و شخصیتهای تاریخی قرن ۸ به خصوص شناخت حدودی خان سلطان حتی بیشتر از داستان شاخه نبات برای من جذاب بود.شاید به این علت که شخصیت پردازی حافظ در این کتاب به نظرم دقیق و درست نبود.
        

                کتاب رو خیلی دوست داشتم مخصوصا که روای یک پسر ده ساله ی معمولیه.داستان خیلی رئال و واقع گرایانه ای که در دوره پهلوی دوم در یک خونه بزرگ با چندین خانواده  بازگو شده.
        

                کتاب رو دوست داشتم از این جهت که واقعی بود ... سرگذشت جالب خانم محبی که  در واقع تربیت شده ی همسرشون  یعنی آقای خلبان محبی بودن (قول خود همسرشون به ایشون بوده) و در جریان زندگی نقل شده رفتارهاشون ،خیلی بیشتر برام جلب توجه کرد و بعد از اون سعید پسرشون که در جبهه شهید میشه.

        

                لحن طنز نویسنده نقطه قوت کارهست برای همچین موضوعی.همینطور وجود اسکن های QR برای هر تکه از روایت که شما قشنگ میتونید تصویر اونچه گفته شده هم ببینید.
کتاب رو خیلی دوست داشتم.
        

                برخلاف اکثر نقدها و باوجود خوندن کتابهای دیگر جناب امیرخانی ،من خیلی کتاب رو دوست داشتم.و فقط یک فصل کوتاه در میانه ی کتاب برام قابل فهم نبود.
دغدغه نویسنده رو هم پسندیدم.
        

                یک کتاب دوست داشتنی که شما رو اول متوجه درون و بعد مشتاق به حرکت میکنه...
یاد روایاتی افتادم که خداوند بنده ای رو که دوست داره مبتلا به مصائب میکنه.
        

                موضوع کتاب برام جذاب بود ولی قلم کتاب رو خیلی قوی نمیدونم.بنظرم خیلی از واگویه های ذهنی سندی  اضافه بود و کمکی به شناختن این شخصیت نمیکرد.اما باز هم برای قشر نوجوان بد نیست.
        

                کتابی روان و گیرا و موجز مخصوصا برای گروه نوجوان درباره بخشی از زندگی ۷ تن از زنانی که در آخر الزمان رجعت می کنند.
چقدر داستان صیانه مشاطه دردناک بود و من نمیدونستم همچین زن  موحدبزرگی در تاریخ بوده.
        

                یک سفر کوتاه و زیبا به درون شخصی که کتاب رو میخونه و باهاش همزادپنداری میکنه.
قلم نویسنده کاملا متاثر از اشعار حضرت مولاناست،چه اینکه در ابتدای هر فصل هم قطعه ای از همین اشعار رو آورده.
و در کل من یاد حکمت ۱۷۵نهج البلاغه افتادم اونجا که حضرت می فرماین:از  هر کاری که ترسیدی خود را در آن بینداز زیرا رنجی که در اثر نگاهداشتن خود از آن چیز به تو می رسد بزرگتر از چیزی است که تو از آن می ترسی.
        

                دومین سفرنامه ی خانم صفایی راد در محرم  که از نقاط جالب کتاب اوردن تکه های مشابه سفرنامه های قاجاری  در کنار مشاهدات  نویسنده بود.
        

                تا نیمه های کتاب خیلی کند پیش رفتم اما به بعد همه چیز رفت روی دور تند و صفحه آخر که باعث شد اشک هام جاری بشن....
اوه شخصیتی که در انتها میفهمی مثل سونیا دوستش داری و اینو وقتی می فهمی که داستان تموم شده.


        

                روایتها برای من خیلی دلچسب نبود جز دو روایت  فصل مشاغل اسرار آمیز.