کتاب در مورد زندگی بومی های آمازون است که دارای فرهنگ و عادتهای عجیب هستند.  روایتگر زندگی شائول دانشجویی که یهودی و دارای ماه گرفتگی صورت است که در پرو زندگی میکند  و در گذر زمان زندگی متمدن و شهرنشینی را ترک میکند و به دل جنگل و مردم بومی آنجا می رود و در نقش قصه گو که قصه های خود را از قبیله های مختلف شنیده و جمع می کند و به بقیه قبیله ها منتقل میکند و به عنوان مردی که حرف می زند شناخته می شود. 
به نظرم کتاب متفاوتی بود و خیلییییی جالب و روان و گیرا... 
یک جمله از کتاب که توی ذهنم حک شد این است:
« بدترین درد این نیست که با همچین صورتی به دنیا بیایی؛ بلکه این است که وظیفه خود را ندانی.»