یادداشت سید طاها فرجادی 🇵🇸

                نمونه یک فانتزی سالم ایرانی.تقلیدی از نمونه های غربی این ژانر نبود و سعی نمی کرد برای اینکه خونده بشه از زبان سخیفی استفاده کنه؛در کتاب خبری از روابط ناسالم یا سطحی نبود و تعلیق داستان آنقدر زیاد بود که به یک ساعت و خرده ای تمام شد.
حضور چنین کتاب های فانتزی سالمی لازمه تا ما رو از فانتزی هایی که با فرهنگ مون سازگاری ندارند یا ناسالم اند،بی نیاز کنه.
پ.ن:کتاب در طاقچه موجود هست و البته داستان کتاب توی این جلد پایان پیدا نمی کنه..
هشدار:میخوام به صورت ناپسندی نکته ای پنهان و تعلیق آور از داستان رو آشکار کنم تا نشون بدم که وقتی از فانتزی ایرانی صحبت می کنم منظورم چیه؛پس در صورتی که مایل به خوندن کتاب هستید،این بخش رو به بعد از کتاب واگذار کنید.
وقتی مشخص شد که باغ یک زندان و یک جور آزمایشگاه محسوب میشه،یک لحظه دلم لرزید که نکنه باز پای چند دانشمند در میونه که اونها رو در باغ حبس کردند،پیرنگی که حداقل من ندیدم در فرهنگ ما سابقه و ریشه ای داشته باشه،اما نویسنده زیرکانه پای دیوان و اجنه ای رو در میان کشید که تحت حکومت مُلک و مَلِک قرار دارند و به دلیلی که نمیگم اش سر مردم بلایی آوردند که باز هم زیاد نمیگم اش.این طرح چیزی بود که ما اون رو می پذیریم و از کودکی باهاش آشناییم.