اولین کتابی که از منصور ضابطیان خواندم.و اولین سفرنامه ای که خواندم‌.
کتابی خوب ،که از آن دسته کتاب های است که خواننده  می‌گوید تا ص فلان می‌خوانم و بقیه اش برای بعدا ، اما هیچوقت نمی‌شود چون کتاب خودش را به خواننده جذب می‌کند و واقعا جذاب است.بنظرم تنها ضعفش برای من ،که از نظر خیلی ها شاید حسن باشد این بود که بیشتر به جزئیات سفر پرداخته بود‌ و خیلی چیز های کلی برای معرفی کشور مانند تاریخ،اماکن دیدنی و ... صرف نظر شده بود یا خیلی کم به آن ها پرداخته شده بود. در هر صورت بسیار از خواندش و سفر یک روزه ام به مغرب یا مراکش خودمان راضی هستم.(تو پرانتزی بگم حتما با چای نعنا بخوانید)