یادداشت نیما اکبرخانی

        کتاب از ابتدای تشکیلات تروریستی اوباش غاصب را خیلی خوب روایت می‌کند و تا سال 2010 یعنی 1389 شمسی خودمان را هم پوشش می‌دهد.
اگر بتوانید مزخرفات ایدئولوژی زده و ماله کشی های پلید نویسنده پلشت کتاب را تحمل کنید دست خالی از سر سفره «رونن برگمان» نمی‌روید البته این کسب علم برای شما به قیمت خورد شدن درست و حسابی اعصابتان هم خواهد بود. 
اما از نظر تاریخی احتمالا از این بهتر هم گیرمان نخواهد آمد. اصولا یک تشکیلات محرمانه امنیتی اطلاعاتی را درز نمی‌دهد مگر به نویسندگان مورد اعتماد و همکار خودش. یعنی کی مثل همین پلشت.
بابت اطلاعات به روز کتاب نمی‌توان چندان با یقین پذیرفت که ضد اطلاعات و فریب نیست ولی بابت اطلاعات قدیمی به نظر من می‌توانیم بپذیریم. قسمت‌های ابتدایی و روند شکل گیری این تشکیلات خون‌ریز و آدمکش یعنی اوایل کتاب برایم خیلی جذاب‌تر بود و بعضی جاها سبب حیرتم شد. اصلا فکر نمی‌کردم این اوباش برای رسیدن به اهدافشان افسر انگلیسی و نماینده سازمان ملل هم زده باشند که متوجه شدم زحمت این را هم کشیده‌اند.
از سویی هم برای پیشنهاد مطالعه به کسانی که فکر می‌کنند می‌شود با این جماعت از در صلح و دوستی وارد شد هم گزینه بسیار خوبیست.