یادداشت سارا رحیمی

        به دوستم می‌گفتم: «امیرخانی هرچی سنش داره می‌ره بالاتر داره بی‌مزه‌تر می‌شه و شوخیاش تو این کتاب دیگه رسماً فاجعه است.»
و او یک جوابی داد که به‌نظرم دلیل خواندن این کتاب است: «ولی تو سفرنامه‌هاش یه چیزایی رو می‌بینه که کسی نمی‌بینه.»
به‌نظرم جواب او برای خواندن این کتاب بی‌مزه کفایت است. اگرچه می‌توانست همین‌ها را در حجم کم‌تر بنویسد، به قول خودش  «انسان کره شمالی» را خوب می‌بیند و توصیف می‌کند.