یادداشت پانیذ مالکی

        مردی که می‌خندد اثر ویکتور هوگو، داستان مردی به نام گوین‌پلین را روایت می‌کند که خنده ی او تا بناگوش دیده میشود. این شخصیت، که نماد قربانی شدن انسان در برابر قدرت و بی‌عدالتی است، سفری را آغاز می‌کند که سرشار از چالش‌های احساسی، اجتماعی، و اخلاقی است.
داستان در انگلستان قرن هفدهم می‌گذرد، در دورانی که شکاف طبقاتی عمیق و فساد سیاسی بیداد می‌کرد. گوین‌پلین در دل این شرایط سخت، با عشق، دوستی، و تلاش برای یافتن جایگاه واقعی خود روبه‌رو می‌شود.
رمان با فضایی تراژیک و قلم پرقدرت هوگو، تصویرگر مبارزه یک انسان در برابر قضاوت‌ها و محدودیت‌های جامعه است. بدون شک، این کتاب شما را با پرسش‌هایی عمیق درباره عدالت، شرافت، و معنای واقعی انسانیت مواجه خواهد کرد.