یادداشت سیده محدثه موسوی

                بذارید از همون اول بگم که دوستش داشتم😅💙
روایت یه پسر ۱۴ ساله که با مدرسه کلا مشکل داره و هیچجوره هم دلش باهاش صاف‌بشو نیست😁
به نظرم نویسنده خیلی خوب تونسته بود افکار و احساسات نوجوون‌طور شخصیت اصلی رو نشون بده. جوری که حتی یه جاهایی با خودم تو اون سن مقایسه‌ش میکردم و بعد تاییدش میکردم (نه از نظر درست بودن کارهاش، بلکه از این نظر که منم بعضی از این افکار و رفتارها رو داشتم). 
نکته‌ی دیگه اینکه من کتاب رو صوتی گوش کردم و به نظرم گوینده (سعید شیخ‌زاده) واقعا قشنگ روایتش میکرد. اصلا یک شور و حال خاصی به آدم میداد که به قول یکی  از دوستان آدم رو میبرد تو همون حال و هوای نوجوونی:)
یه مسئله‌ی دیگه‌ای هم که من خوشم اومد این بود که خیلی به انیمیشن‌ها و اینجور چیزا اشاره میکرد، چیزایی که بچه‌ها این روزا دنبال میکنن و این آشناپنداریه به نظرم براشون جذابیت کار رو میبره بالا؛ اینکه کسی که داره مینویسه از دنیای اونا خیلی هم دور و پرت نیست!
نهایتا اینکه ایده‌ای که مد نظر نویسنده بود، به نظرم خیلی ایده‌ی خوبی بود و خوب هم داستان رو شروع کرد و ادامه داد ولی آخرش انگار نتونست اونجوری که باید تمومش کنه🤷‍♂️ دقیق تر بخوام بگم طوری بود که حس میکردم هنوز چند فصل دیگه تا آخر کتاب باید مونده باشه؛ وقتی دیدم که مثلا ده دقیقه مونده با خودم فکر کردم الان چجوری میخواد جمعش کنه؟ و اینکه همونطور که گفتم ایده خوب بود ولی حس میکنم اون انتقادی که به نظام آموزشی وارد میکرد تهش انگار به هیچ نتیجه‌ای نرسید! چه برای شخصیت اصلی چه برای من خواننده.🚶