خیلی سخته که باور کنم افکار اگزیستنسیالیستی تو ذهن کامو وجود نداشته اون هم با وجود قهرمانی مثل کالیگولا توی نمایشنامه‌ش! کسی که فکر مرگ پریشونش می‌کنه! و چقدر خوب از یه واقعه‌ی تاریخی یه درام ساخته... این روزا بیشتر از همیشه دارم به این فکر می‌کنم که چقدر به ذهنیاتم به کامو شبیهه!