یادداشت رها

                سلاخ خانه ی شماره ی پنج یه داستان علمی تخیلی درباره ی مردی به نام "بیلی" هست که در زمان سفر میکنه و توسط آدم های فضایی دزدیده میشه :| لابه لای داستان گریزهایی به جنگ جهانی دوم و اشاره هایی به جنایات آمریکایی ها در "درسدن" میشه

به تصور من هیچ چیز جالب و خنده داری درباره ی کشتن و شکنجه ی انسان های بی گناه یا حتی گناه کار جود نداره . "طنز سیاه" یا هر اسم دیگه ای ...یه مسائلی هست که هیچ وقت نباید باهاشون شوخی کرد. خوبه که آدم گاهی اوقات یه مرزهایی هم برای خودش قائل بشه وگرنه که بی قید و بند بودن اونقدرها هم کار سختی نیست