یادداشت مریم دلاوری

ته کلاس، ردیف آخر، صندلی آخر
        تقریبا اولین رمان نوجوانی بود که خواندم و عاشقش شدم. نقش روانشناس مدرسه را خیلی دوست داشتم که چقدر ماهرانه نفوذ کرد به درون کودکی که هیچ کس او را نمی دید. و زیر پوسته هر آدمی کودکی است که نیاز دارد دوست داشته شود
      
18

38

(0/1000)

نظرات

واقعا دوست دارم این کتاب رو بخونم...ممنون از پیشنهادتون
1

0

دوست دارم وقتی خواندی نظرت رو بدونم 

0