یادداشت زهرا علی اکبری

                همینطور که معلومه هنوز کامل نخوندمش اما باید اقرار کنم که این ترجمه خیلی روون و دلنشینه. چیزی که یه کم حوصله‌مو سر برد، پرداختن بیش از اندازه به اسقف بود. البته این مسئله برای نویسنده مهم بوده و قطعا هدفی رو دنبال میکرده اما حدود ۸۰ صفحه در مورد خوبی‌های یک نفر صحبت شده بود و این برای من خسته کننده‌ست. و البته منصفانه‌ش اینه که توصیفات این ۸۰ ص، مهارت نویسندگی ویکتور هوگو رو به رخ میکشه.
این یادداشت زمانی که کل کتاب رو بخونم قطعا ویرایش میشه :)