یادداشت طاها ربانی

                تموم نشد، اما تحمل من تموم شد. پنجاه شصت صفحه‌ی آخر را دیگه رها کردم. 
احتمالاً خلاصه‌ی ده‌ها کتاب دیگر است. چنین خلاصه‌نویسی‌هایی شاید برای نویسنده خوب باشد، اما برای خواننده منفعتی ندارد. نظرات ده‌ها اندیشمند را آورده، درحالی‌که مخاطب مبتدی این کتاب با هیچ‌کدام آشنا نیست و با هیچ‌کدام هم آشنا نمی‌شود، مگر اینکه خیلی زور بزند و فقط اسامی این اندیشمندان را حفظ کند. 
ایده‌ای که پشت چنین کتاب‌هایی هست این است که می‌شود دنیا را در فهرستی چندشماره‌ای انتزاع کرد. دنیای پیچیده‌ی بیرون را با شماره‌های یک، دو، سه شناخت. مفاهیم عظیم تاریخ‌ساز را بدون دانستن پیش‌زمینه و تاریخشان درک کرد. اندیشه‌های اندیشمندان بزرگ را، بدون دانستن خودشان و زمانه‌شان، در چهار خط فهمید.
کتابی است بسیار مناسب تست‌زنی، بدون اینکه هیچ عمق و هیچ شناخت درستی به شما بدهد.