ترکیب این کتاب با «نیم‌دانگ پیونگ‌یانگ» امیرخانی، تصویر نسبتا دقیقی از اوضاع کره شمالی به مخاطب می‌دهد: «یک هیچ بزک‌شده ملال‌آور!». سرخاب سفیداب مالیدن به ایده مضمحل‌شدهٔ کمونیسم و سرهم کردن ایدئولوژی‌ «جوچی» تحت عنوان آخرین و به‌روزترین نسخه تعالی نوع بشر؛ و متعاقب اون گَندهایی به‌روز شده نسبت به کمونیسم و استالینیسم! البته این کتاب قدری به سمت غرب غَش کرده؛ آبی از لب و لوچه راوی واسه ماشین سی‌دی‌خور و کولردار راه افتاده که نگو! ولی مخاطب ایرانی نیم‌دانگ رو داره که پشت بندش بخونه و گول نخوره!