ذوب شده، روایت درد است.
دردی که آدم نمی‌داند مستحقش است یا نه.
ولی به هرحال، کشیده و می‌کشد، آنقدرها که شانه‌هاش خم شده‌اند و توانی برای ادامه دادن نیست.
اگر ذوب شده را بخوانید، عباس معروفی صفحه به صفحه شما را در درد ذوب می‌کند و در آخر هم به فراغتی می‌رسید که اگرچه هیچ توفیری ندارد، اما باز، از درد کشیدن بهتر است!