یادداشت کردستانی

        تجربه‌ی من با سووشون، متفاوت از تمام کتاب‌هایی است که خوانده‌ام. سووشون را هی دوست دارم بخوانم. هر چه قدر هم که بیشتر می‌خوانم بیشتر متحیر می‌شوم و غرق در عمقی که دارد.
یک جایی توی یک نقدی یک استادی  خودِ خانوم سمین را گذاشت جای زری، آقای جلال را گذاشت جای یوسف و من را بیشتر از پیش شیفته‌شان کرد.
چه بگویم  که هرچه نگاه می‌کنم سوشون توی جهان داستان همه‌چیزش سر جایش است...