در تمام صفحات کتاب میتوانستم بار سنگین رنج نویسنده را خوب حس کنم.
روایت نازایی خیلی خوب با تجربه زیسته های دیگری که نویسنده داشته پیوند خورده.
زبان روایت ها روان بود. و در کل کتاب، خواندنی بود.
و «اُمید» که کتاب با آن شروع می شود و با آن تمام می شود.