یادداشت حنانه علی پور
1402/8/18
نویسنده خیلی روون داستان رو نوشته ولی انتظار داشتم در نهایت یه نتیجه ای ازش بگیرم که نشد
هرچند نباید انتظار نتیجه گیری از این سبک داستان های روزمره نویسی رو داشت ولی اواخر داستان انگاری یهویی همه چی به خوبی و خوشی تموم شد
نکته مثبتش هم خوشبختانه و طبیعتاً با این سبک نویسنده ، همراهی کردن با شخصیت اول- تا اندازه ی خوبی- در طول نوشته اس.
(0/1000)
نظرات
1402/8/22
اجازه نده زندگیت درگیر روزمرگی بشه.. عشق و علاقه به کسی که توی زندگیت دوستش داری نباید در اثر گذر زمان کمرنگ بشه ! عشق نیاز به نگهداری داره اگر خودمون ازش نگهداری نکنیم یواش یواش فرسوده میشه و ممکنه کسی دیگه اون و به نفع خودش آبیاری کنه.. و در آخر به نظرم بزرگترین درسش برای آقایون بود که متوجه بشن خونه داری اسمش شاید پیش پا افتاده باشه ولی واقعا گاهی اوقات طاقت فرسا هستش... @hanacammoo
1
1402/8/22
این دست کتابا یه خوبی ای دارن ، باعث میشن به چیزای ساده با دقت نگاه کنیم ، براشون وقت بذاریم قبل اینکه دیر بشه مثل همین که گفتی عشق فرسوده میشه بعد زمان یا همین خونه داری ، بدترین قسمتش روزمرگیه هست که نباید اجازه داده بشه کنترل زندگی رو دست بگیره @zahra_rsd
2
1402/8/22
آره اینو قبول دارم که شخصیت داستان انگار به یه صلح درونی رسید ولی تو واقعیت خیلی سخت میشه از شرایطی که هرروزه برای اون زن تکرار میشه بیرون اومد و زندگی رو یه جور دیگه دید 🫠 در کل داستان خوبی بود
2
1402/10/8
آره چیزی که این کتابا رو جذاب می‌کنه نگاه کردن از عینک شخصیت اوله. نتیجه گیری خاصی نمیشه کرد.
0
حنانه علی پور
1402/8/22
1