یادداشت

        رمانی تقریبا آخرالزمانی که با زلزله ای شدید در تهران شروع میشود
پس از زلزله،فجایع دیگری مانند بیماری و حملات گسترده خارجی به ایران شرایط را بد و بدتر می کنند و وقتی دیگر ایران به سمت نابودی دائمی می‌رود، ناگهان ققنوسی از خاکستر برمیخیزد...
کتاب سراسر گزارش و روایت است. یک محقق چندین سال بعد از تمام این وقایع به سراغ افراد مختلف موثر در زمان ها و بخش های گوناگون آن دوران می رود و خاطراتشان را میشوند و در طی این گفتگوها خط داستانی برای ما کامل می شود
کتاب ایده خوبی دارد اما بخاطر فرم انتخاب شده که مخاطب را کاملا به عمق داستان نمیبرد، احساسات و وقایع آنطور که باید و شاید مخاطب را نمیتواند درگیر کند هرچند نویسنده سعی کرده در فرم روایت فضاسازی خوبی را انجام دهد
کاش از دل اتفاقات داستان را میخواندیم تا از گزارشات...
عدم وجود شخصیت های ثابت در داستان هم باعث شده با شخصیتی ارتباط نگیریم وهمین نیز سبب عدم ورود عمیق به ماجراها میشود