بریده‌ کتاب‌های مهدی پور

پدری که اولین رفیق فرزندش نباشد بچه اش را باخته است. وقتی با فرزندت بازی کردی با تو صمیمی می شود. وقتی با تو صمیمی شد به تو اعتماد می کند. وقتی به تو اعتماد کرد، از تو سؤال می کند و جواب می دهی و راهنمایی اش می کنی؛ خود به خود دنبالت می آید، نمی خواهد بیاوری اش. اگر می خواهی همراهت بیاید، نمی توانی غل و زنجیر به او ببندی و بکشی. محبت غل و زنجیر است.

پدری که اولین رفیق فرزندش نباشد بچه اش را باخته است. وقتی با فرزندت بازی کردی با تو صمیمی می شود. وقتی با تو صمیمی شد به تو اعتماد می کند. وقتی به تو اعتماد کرد، از تو سؤال می کند و جواب می دهی و راهنمایی اش می کنی؛ خود به خود دنبالت می آید، نمی خواهد بیاوری اش. اگر می خواهی همراهت بیاید، نمی توانی غل و زنجیر به او ببندی و بکشی. محبت غل و زنجیر است.

مواظب باشید اگر بچه هایتان خواستند بزرگ بشوند اجازه ندهید. بچه باید در بچگی، بچگی کند.

تفریح فرزندانتان را جدی بگیرید. از این خوشحال نشوید که بچه تان اول بلوغ، نماز شب می خواند؛ بلکه از عواقبش بترسید؛ چــرا؟ چون نماز شب یک عزت ظاهره3 است. این عزت ظاهره، شالوده4 می خواهد و شالودۀ آن، ذلت باطنۀ قوی ای است که انسان نماز شب بخواند و غرّه نشود، نماز شب بخواند و عُجب پیدا نکند. نماز شب خواندن راحت است؛ اما عُجب پیدا نکردن مشکل است.

پدر نباید لولوی خانه شود. شوهر نباید لولوی همسرش شود. مادر نباید لولوی فرزندش شود. پدربزرگ نباید لولوی نوه هایش شود. بلکه باید لولو براندازِ آنها شود؛ ترس را از آنها بریزند.

روش تربیت طاغوت است که انسان بگوید: «هرچه من گفتم، بچه باید بگوید: چشم»، ولو با فطرت خودش درک کند که این کار اشتباه است. ایــن روش تربیت طاغوت اســت که آن بچه ای که به بابا می گوید: «ایــن حــرف تو برای من روشن نیست»، مُتمرّدِ نامیده شود و آن بچه ای که می گوید: «بابا درست می گوید»، باهوش تلقی شود!

استعمار به طور «تاکتیکی» از قدرت اقتصادی یا قدرت نظامی استفاده می کند؛ اما به طور «استراتژیک» و اساسی و اصولی، از فرهنگ و از استخفاف استفاده می کند. او فیلم هایی را می فرستد که در آن فیلم ها، ملت ها برای خودشان احساس حقارت کنند و برای او احساس عظمت کنند.

روش غرب برای خودش، استعمارگرپرور است و برای کشورهای اسلامی، استعمارپذیرپرور. یعنی ما دو نوع استعمار داریم: استعمار فاعلی و استعمار انفعالی. نسخۀ غرب برای کشورهای اسلامی، «نمی توانیم» و «نمی شود» است.

ذکـر و روضـه موجـب قـوّت قلـب، نورانیـت، اخـلاص و صـدق می شـود. مـا همیشـه بایـد ایـن مرثیه هایـی را که دیگـران برایمـان می خواننـد، خودمان هم بـرای خودمـان بخوانیـم تـا قـوّت و قدرت و الهام معنـوی لازم را بگیریم

گاهی دربان دل ضعیف می شود و شایعه ای که داخل گوش آمد، مقداری از آن وارد دل می شـود و دل را نجس می کند. در این صورت باید با آب کُر آن را بشویی؛ مثل مسجد که اگر نجس شد دیگر حق نداری نماز بخوانی، باید اول آنجـا را پـاک کنـی. اگـر یـک ذرّه از ایـن چیزهـا وارد دل شـد، اول کاری کـه باید بکنید استغفار است. این کار، دل را پاک می کند.

دو تا صفت را باید در بچۀ زیر هفت سال ایجاد کرد: «راست گویی» و «امانت داری». مهم ترین چیز در این مقطع سنی این است که بچه مشرک و مخلوق پرست نباشد. برای اینکه این طور نباشد، باید درک خودش برایش مهم باشد. اگر خودش تشخیص می دهد که این حرف دروغ است، آن را نگوید. برای اینکه راست گو بشود، باید مرعوب نباشد و در محیطش دیکتاتوری نباشد. اگر این طور شد، حتماً دروغ می گوید، حتماً منافق می شود.

اصل تربیت دینی میگوید که برای فرزند زمینهای پیش نیاید که از غیر خدا بترسد. یعنی اگر پدر از روی نفسانیت فرزند را تهدید کند و فرزند بترسد، این عمل ممکن است فرزند را مشرک کند زیرا با این عمل، پدر دارد به فرزند میگوید باید از من اطاعت کنی! بسیاری از پدرها بچههایشان را از همین راه یعنی از راه «اکــراه» به سوی غیر خدا سوق می دهند!

«رودربایستی» هم نوعی اکــراه اســت: «المأخوذ بالحیاء کالمأخوذ غصباً». از این جهت نباید جوّ تربیت در خانه، جوّ رودربایستی باشد؛ بلکه باید جوّ شخصیت دادن باشد، جوّ حرمت باشد، جوّ احترام باشد. جوّ امنیتی، جوّ تحقیر، جوّ توهین، همه اینها جوّ اکراه است. جوّ اکراه، بستر برای دین نیست. در جوّ اکراه، فطرت حرکت نمیکند.

«بسم ربّ الشهداء و الصّدیقین. با دلی آرام و قلبی مطمئن از راهی که انتخاب کردم از حضور شما مرخص می شوم. زینب، فاطمه، با حجاب خود مرا یاری کنید. محمدمهیار، تو نذر مولای تنهایم حضرت صاحبالزمان هستی، خودت را برای یاری ایشان

سلحشور: ✅️ Mehdipoor: او با ذوق و شوق از شب ها و سکوت بیابان و خواندن دعای امیرالمؤمنین می گفت. وقتِ تعریف، چنان شوقی توی نگاهش بود که دلم نمی آمد گلایه ای بکنم. می گفت وقت خواندن دعا در دل شب حس می کند که همه چیز با او همراه می شود. کارش را، کم خوابی و استراحت سهساعته را و خواندن قرآن و سکوت شبانه را مسیری برای رشد روح می دانست.

سپهبد خلیل بخشی آذر رئیس اداره پنجم ستاد کل ارتش شاهنشاهی، درباره میزان حقوق ماهانه ای که به مستشاران آمریکایی پرداخت می شد بیان می کند در سال 6531 کل حقوق ماهانه پرسنل ارتش ایران 41 میلیارد تومان بود، در حال که مستشاران آمریکایی ماهانه 71 میلیارد تومان دریافتی داشتند.

به واقع تیغ برنده علمای بصیر و سیاسی ایران و عراق در تقابل با استعمار و استبداد، در درازمدت کُند می شد اگر این رویکرد فرهنگی و تقابل گفتمانی با دین ستیزان و دین گریزان شگل نمی گرفت و حوزه قم پا نمی گرفت. حوزه به پا خاست و نیرو جذب کرد و در سایه تربیت نیروهایش و تبلیغ روزافزون اسلام ناب، آحاد مردم دو باره به اسلام و روحانیت اصیل اقبال کردند و این بار تیغ روشنفکران بود که بسیار کند گشت

عباسقلی گلشائیان که از کارگزاران حکومت پهلوی بود، در مورد انتخابات عصر پهلوی اول و مجالس هفتم تا سیزدهم نوشته است دستور کار این گونه بود که وزارت کشور به طور محرمانه به فرمانداران دستور می داد کمیته ای تشکیل دهند و افراد در راستا به ایشان معرفی کنند تا از میان آنان وزارت کشور بهترین هاشان- بخوانید مطیع ترین هاشان- را به عنوان نماینده آن شهر انتخاب کنند تا فرمانداران نام آنها را از صندوق ها درآورند