بریده‌های کتاب Melorin:))

کاش می‌دانست که من همیشه درد دارم. آنقدر که تقریبا به آن عادت کرده‌ام.

رسید مژده که ایّام غم نخواهد ماند چنان نماند چنین نیزهم نخواهد ماند

دردم از یار است و درمان نیز هم دل فدای او شد و جان نیز هم

تو دور و من از تو نیز هم دور رنجور من و تو نیز رنجور

آه، خواهی فهمید آشوب قلب مرا؟!

اما او می دانست که امنیت آگاهی داشتن نسبت به محیط اطراف است نه حبس کردن خود در شرایط راحت

"آشیل؟ من طاقت دیدن غم و سوگواری تورو ندارم"

درس‌های ارزشمند کلمات رمزی برای دردهایی بودند که هیچ‌کسی برای آن‌ها عذرخواهی نمی‌کرد:)))

_غم انگیز ترین قسمت ماجرا اینه که هیچ‌کس نیست تا پس از مُردن دلتنگمون بشه. نه خانواده ای. نه دوستی. هیچکسی تو خونه منتظر ما نیست. گفتم: اینجوری بهتره. برای من آسون‌تره که بدونم مرگم رنج کسی رو زیاد نمی‌کنه. _اگه نتونی به کسی درد بدی، نمی‌تونی بهش لذت هم بدی

اگه میخوای به تو اعتماد کنن، باید این اعتماد رو ایجاد کنی. اینو هم بهت بگم که باید بیشتر از بقیه تلاش کنی:))))))

صبور باش، سیِج! صبر علامت فرمانرواهاست.