بریدۀ کتاب

ایوان ایلیچ می‌دانست که خودش سبب افسردگی آن‌هاست اما کاری از دستش ساخته نیست. دوستان پس از صرف شام به خانه‌هاشان می‌رفتند و ایوان ایلیچ را با این فکر تنها می‌گذاشتند که زندگی‌اش زهرآگین شده و زندگی را به کام دیگران نیز زهر می‌کند و این زهر بی‌آن‌که ذره‌ای کاهش یابد هرچه عمیق‌تر در تمام وجودش نفوذ می‌کند.