«عام الحزن شد. سالی پر از محنت. خانه مان را غم نرفتنی فراگرفت و مکه دیگر برای پدرم غریب آمد. مکه بدون ابوطالب و خدیجه سخت بود. دیگر کوهی چون ابوطالب نبود که در برابر قریش سینه سپر کند و دیگر همدمی چون خدیجه نبود که دل پدرم را قرار بدهد. روزها به سختی می گذشت.»