بریدۀ کتاب
1403/6/26
4.2
259
صفحۀ 177
تنهایی و غم غربت در جانش چنگ انداخت، غربتی که در میان شهر آشنا گریبانش را گرفته بود. چقدر انسان تنهاست. مثل پر کاه در هوای طوفانی.
تنهایی و غم غربت در جانش چنگ انداخت، غربتی که در میان شهر آشنا گریبانش را گرفته بود. چقدر انسان تنهاست. مثل پر کاه در هوای طوفانی.
(0/1000)
نظرات
1403/6/31
اثر بسیار زیبای شادروان عباس معروفی ، با آن قلمی که در پیچ و خم زمان گم شده است
1
گربه کتابدوست
1403/6/29
1