انسان مختار است ، اما آزادی اش مقدم بر حقیقت و عدالت نیست ، و اگر چنین باشد ، پس آزادی «حق» انسان نیست ، «تکلیف» اوست. آنان که آزادی را به مفهوم «عدم تقید» میگیرند و این آزادی را حق خویش میدانند، از آن جهت دیگران را نیز ملتزم به همین اعتقاد میخواهند که انگار خود را عین حقیقت و عدالت فرض کرده اند