بریدۀ کتاب
1403/3/20
صفحۀ 133
هربار که سفر میکنم، بیشتر به این باور میرسم که ریشههای ما عمیقتر از آن است که بشود بریدشان و رفت. در سرزمین ما خیلی چیزها ایدهآل نیست. محدودیتها و مشکلات را میدانم. اما هرچه باشد مال خود ماست. ارث پدرمان است. غمش را فراوان میخوریم اما شادی هم کم ندارد...میمانیم و شادیهایش را زیادتر میکنیم.
هربار که سفر میکنم، بیشتر به این باور میرسم که ریشههای ما عمیقتر از آن است که بشود بریدشان و رفت. در سرزمین ما خیلی چیزها ایدهآل نیست. محدودیتها و مشکلات را میدانم. اما هرچه باشد مال خود ماست. ارث پدرمان است. غمش را فراوان میخوریم اما شادی هم کم ندارد...میمانیم و شادیهایش را زیادتر میکنیم.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.