بریدۀ کتاب

باور کنید که هست... اگر توش پایدار باشی کم کم توی دل بقیه جوونه می زنه. اما معمولا یک جو نا امید آدم امیدوار رو ساکت یا ناامید می کنن 

نگفته همیییییشه مسریه، گفته می‌تونه مسری باشه. 

پس من هم جمله‌م رو تصحیح میکنم: بیاید قبول کنیم که امید نمی‌تواند مسری باشد 😅 

شما به یک بچه‌ی کوچولو بگی من میدونم تو می‌تونی از چارپایه بری بالا و بیای پایین، آیا به این توانایی خودش امیدوار نمی‌شه و این کار رو انجام نمی‌ده؟ 

این مثالی که زدید مصداق «مسری بودن امید» نیست :) مسری بودن یعنی سرایت دادن! یعنی خودت اون امید رو در دلت داشته باشی و دیگری هم به اون چیزی که در دل توئه امیدوار بشه. یعنی بر فرض خودم به موفقیت در کاری امیدوار باشم و بقیه هم از دیدن امیدواری من، به موفقیت در همون کار امیدوار بشن.