بریدۀ کتاب

ماهان می‌گفت: «ستارگان با تو سخن نمی‌گویند عبدالله؟» و عبدالله اندیشیده بود: «چنان حرف‌هاشان در من اثر می‌کند که کلماتشان در کلامم می‌آمیزد و دیگر نمی‌دانم من می‌گویم یا آن‌ها».