این کتاب می‌گوید که تازیان در نهایت نیکخواهی به ما حمله کردند و ما در کمال ناسپاسی از خود دفاع کردیم. آن‌ها با خوش‌قلبی تمام شهرهای ما را ویران کردند، و ما از شدت بددلی تسلیم نشدیم. آن‌ها در کمال دل‌رحمی ما را قتل‌عام کردند، و ما در نهایت سنگدلی سر زیر تیغ نگذاشتیم و دست به دفاع برداشتیم. تا آنجا که می‌گوید: «- آن معاندان نابکار خونخوار را به قعر اسفل درکات دوزخ فرستادند.» [کتاب را می‌بندد] یعنی ما!